برای اونی که خیلی آسون و بی بهانه منو تنها گذاشت و رفت اما من تا روز مرگ به یادش و به عشقش نفس می کشم و بهش وفادار خواهم بود و منتظرش خواهم موند عشق و علاقه و دوست داشتنم و تمام احساساتم نسبت بهش پاک و صادقانه بود من هیچ وقت نمی تونم باور کنم که عشق من منو واسه همیشه رها کرده و رفته من برای سلامتیش و خوشبختیش همیشه دعا می کنم حتی اگه دیگه پیشم بر نگرده و منو فراموش کنه من این راهو تا روز مرگم ادامه میدم و چشم انتظارش می مونم گویند که حافظ گفته است غم جدایی و غم تنهایی دو غم اند، من که دچارم به هر دو غم چه کنم؟؟؟
یک بار دختری حین صحبت با پسری که عاشقش بود ازش پرسید چرا دوستم داری ؟ واسه چی عاشقمی ؟ دلیلشو نمی دونم اما واقعاْ دوست دارم .. تو هیچ دلیلی رو نمی تونی عنوان کنی .. پس چه جوری دوستم داری ؟ چطور میتونی بگی عاشقمی ؟ من جداْ دلیلشو نمی دونم .. اما می تونم بهت ثابت کنم .. ثابت کنی ؟؟ نه .. من میخوام دلیلتو بگی باشه .. باشه .. میگم .. چون تو خوشگلی .. صدات گرم و خواستنیه .. همیشه بهم اهمیت میدی .. دوست داشتنی هستی .. با ملاحظه هستی .. به خاطر لبخندت . دختر از جواب های اون خیلی راضی و قانع شد .. متاسفانه چند روز بعد .. اون دختر تصادف وحشتناکی کرد و به حالت کما رفت .. پسر نامه ای رو کنارش گذاشت با این مضمون .. عزیزم، گفتم بخاطر صدای گرمت عاشقتم اما حالا که نمیتونی حرف بزنی، میتونی؟ نه .. پس دیگه نمیتونم عاشقت بمونم .. گفتم بخاطر اهمیت دادن ها و مراقبت کردن هات دوست دارم .. اما حالا که نمیتونی برام اونجوری باشی، پس منم نمیتونم دوست داشته باشم .. گفتم واسه لبخندات، برای حرکاتت عاشقتم اما حالا نه میتونی بخندی نه حرکت کنی پس منم نمیتونم عاشقت باشم اگه عشق همیشه یه دلیل میخواد مثل همین الان، پس دیگه برای من دلیلی واسه عاشق تو بودن وجود نداره عشق دلیل میخواد؟ نه .. معلومه که نه !! پس من هنوز هم عاشقتم
رفتی ؟ بی خداحافظی؟ فکر دلم نبودی که بی تو عذاب میکشد؟
فکر من نبودی که بی تو زندگی برایم جهنم می شود؟ مگر یادت نیست حرفهای روز آشنایی مان را؟
مگر قول ندادی همیشه با من بمانی و مرا تنها نگذاری؟ تو که اینک مرا تنها گذاشتی ، تو که بر روی قلبم پا گذاشتی چه زود فراموشم کردی ، مرا آواره کوچه پس کوچه های شهر بی محبتی ها کردی مگر نمیدانستی بعد از تو دلم را به کسی نمیدهم؟
همه حرفهایت دروغ بود ، عشقی در دلت نبود ، سهم من از با تو بودن همین بود!
باورم نمیشود رفته ای و بار سفر را بسته ای دلم به تو خوش بود ،
چه آرزوهایی با تو داشتم ، نمیدانی که شبها یک لحظه هم خواب نداشتم رفتی و من چشمهایم خیس شد روزهای زندگی ام نفسگیر شد رفتی ؟ بدون یک کلام حرف گفتنی! کاش میگفتی که دیگر مرا نمیخواهی و بعد میرفتی ، کاش میگفتی از
من متنفری و بعد مرا تنها میگذاشتی ، کاش میگفتی جایی
تنهام نذار.برگرد
نويسنده: 
